Ofensivo en Italio de printempo 1945

En la printempo 1945 ofensivo en norda Italio, kodnomita Operaco Grapeshot,^[1] estis la fina atako de la Aliancanoj dum la Kampanjo de Italio en la finaj stadioj de la Dua Mondmilito. La atako en la Lombarda Ebenaĵo fare de la 15a Aliancana Armegrupo startis la 6an de aprilo 1945, kaj finis la 2an de majo pere de la formala kapitulaco de la germanaj fortoj en Italio.

En la 11a de aprilo atakoj de novzelandanoj, hindoj kaj poloj sukcesis trapasi la riveron Santerno, kiu estis bariero por eniri en la norda Lombarda Ebenaĵo. En la 19a de aprilo oni nuligis la rezistadon en Argenta kaj samtage la Itala kontraŭnazia rezistmovado startigis insurekcion ĉefe en Torino kaj Ĝenovo, sed ankaŭ en aliaj norditalaj urboj, dum la germanoj preparis retiriĝon al Milano. La 21an de aprilo la aliancanoj eniris en Bolonjo. La 24an de aprilo, Parmo kaj Reggio Emilia estis liberigitaj de partizanoj.^[2]

la Uonsa 6a Korpuso plue norden avancis kaj atingis la riveron Pado ĉe San Benedetto Po la 22an de aprilo. La rivero estis trapasita la venontan tagon, kaj ili avancis plie norden al Verono, kie ili eniris la 26an de aprilo. La 27an de aprilo, la 1a Kirasdivizio eniris en Milano, liberigita fare de partizanoj la 25an de aprilo. Torino estis liberigita ankaŭ de partizanaj fortoj la 25an de aprilo, post kvin tagoj de ribelo, kaj la 27an de aprilo la generalo Günther Meinhold kapitulacigis siajn 14 000 trupojn al la partizanoj en Ĝenovo.^[2] Sude de Milano, ĉe Collecchio-Fornovo, la Brazila Divizio enboteligis la restintajn trupojn de du germanaj divizioj kun la lastaj unuoj de la faŝisma armeo de la Itala Socia Respubliko, farante la 28an de aprilo 13 500 kaptitojn.^[3]

1. ↑ Jackson, p. 253
2. ↑ ^{2,0 2,1} Basil Davidson, Special Operations Europe: Scenes from the Anti-Nazi War (1980), pp. 340/360
3. ↑ Popa, p. 23